Dag 12| vrijdag 29 juli 2022 | Lake Powel, Page

Het is hier nu 22.41 uur plaatstelijke tijd en terwijl ik (sorry mensen ik moet jullie teleurstellen, het is weer Antsy) dit schrijf schudt de camper heen en weer door de wind hier bij Lake Powel. Ik had al gelezen dat deze harde wind hier zo ineens kan komen opzetten.

Deze ochtend vertrokken we aan het eind van de ochten vanaf onze camping bij de Grand Canyon naar Wahweap RV Park. Bij deze camping is ook een zwembad aanwezig en de kinderen keken na zoveel sightseeing, wandelen e.d. uit naar een relax dagje bij het zwembad. 

Ons plan was dan ook om in een rechte lijn naar de camping te rijden, maar dit is niet helemaal gelukt. Onderweg reden we langs Little Colorado River Navajo Tribal Park, wederom een landschap met een enorme 'krater' in de grond, waardoor de Little Colorade River stroomt. We zijn toch maar bij een uitzichtpunt gestopt om hier naar toe te lopen en van het uitzicht te genieten. De rest van de familie iets meer en dichter bij de rand dan ik. In tegenstelling wat Erik in de blog van 2 dagen geleden heeft geschreven is mijn hoogtevrees niet over. Het leek wel veel beter te gaan, maar van die kraters moet ik nog niet zoveel hebben.

Na deze korte wandeling zijn we weer verder gereden. Maar na nog een stop om te eten, broodje knakworst en daarna nog een stop om te tanken, kwamen we uiteindelijk na tweeën in Page aan. Hier moesten we natuurlijk nog naar de supermarkt, deze keer de Safeway, trouwens ook weer een immens grote supermarkt, waar je sowieso wel weer een uur voor uit kunt trekken. Helemaal als je daar mensen tegenkomt die in het vliegtuig twee rijen voor je zaten en die totaal een andere route rijden tegenkomt. Tot ergenis van de rest van de familie ben ik dan altijd degene die wel weer een gesprek aanknoopt. De rest houdt zich dan sociaal wenselijk stil, maar Koen doet dat niet en laat duidelijk weten dat het zwembad op hem wacht.

Na eindelijk onze camper op de camping te hebben geinstalleerd, waarin in we steeds meer routine krijgen trouwens, slide out uit, water, electrisch en het riool aankoppelen, zonnescherm uit, stoeltjes voor de camper, konden de kinderen eindelijk gaan zwemmen. O, nee toch niet... eerst moesten ze nog mee lopen naar de Laundry, want na vijf dagen hadden we toch wel weer een behoorlijke verzameling was. Nadat de machines draaiden lagen we dan toch om 17.00 uur in het zwembad. Ik lag er nog geen 15 minuten in en toen haalde de wind ineens aan... &*#%* het zonnescherm was nog uit en de stoeltjes stonden nog buiten. Ineens herinnerde ik mij gelezen te hebben dat mensen aangaven dat door de aanhalende wind zij op deze camping meerdere zonneschermen door de lucht hadden zien vliegen. Dus ik snel de kleren weer aan en op een drafje naar de camper. Dat valt niet mee als je dit een zo'n km omhoog in de brandende zon met 30 graden moet doen. Gelukkig zat ons zonnescherm er nog aan, maar helaas wel iets verbogen, waardoor ik ´m lastig dicht kreeg. Note to myself: altijd het zonnescherm dicht doen, ook al is het bij vertrek windstil weer.

Inmiddels had ik mijzelf voor de Laundry gesetteld terwijl de was in de droger zat en kwam de rest van de familie mij rond 19.00 uur vergezellen. Met de schone en droge was zijn we weer naar de camper gelopen en hebben we gegeten. We hebben op deze camping een fenomenaal uitzicht op Lake Powel, hier zal ik morgen wat foto's van maken. Morgen gaan we naar de Horseshoe Bend en de Antylope Canyon, als er tenminste geen 'floodings' zijn, dan zijn de Canyons dicht. 

O,ja en we hebben eindelijk weer goed WIFI, dus de kinderen  (inclusief ikzelf) zijn hier extra gelukkig.