Dag 17| woensdag 3 augustus 2022 |Arches en Capitol Reef|

Vanmorgen om 6.00 uur ging de wekker. De kinderen namen mij niet echt in dank af dat de wekker voor de tweede dag op rij zo vroeg ging. Ik heb ze een rust middag belooft en morgen uitslapen. En eerlijk is eerlijk, zo op dag 17 merk je dat het volle programma en steeds reizen, ondanks dat het fantastisch is, ook wel vermoeiend is.

Op het programma  vandaag staat Arches National Park, hiervoor moesten we een tijdslot reserveren en we dachten dat het misschien wel slim zou zijn om het tijdslot van 7.00 tot 8.00 uur te reserveren i.v.m. de warmte. En inderdaad dat hadden we goed bedacht.

We verlieten Canyonlands RV Resort and Campground in Moab. Tot nu toe vonden we dit de fijnste plek. Lekker onder de bomen, zwembad vlakbij de camper, Laundry en winkeltje en op loopafstand van alle winkeltjes en restaurants. Dus van alle gemakken voorzien.

We kwamen iets voor achten aan bij het park en moesten nog ongeveer 9 mijl het park inrijden om de hike naar Delicate Arch te maken. Dit is de grootste Arch van Arches National Park en tevens het symbool van Utah. De rit naar de trail was weer fantastisch mooi zo in de ochtend.

Toen we rond half negen aan onze hike begonnen was het al behoorlijk warm geworden. Het is ongeveer 1,6 mile (2.4 km) naar de Delicate Arch, dit lijkt vlakbij, maar omdat het een flinke klim is waren we toch zo'n anderhalf uur onderweg. Deze keer hadden we ons gelukkig wel goed voorbereid en hadden we camelbags met zo'n 2 liter water p.p. in onze rugzak. Dit was ook wel nodig, toen we weer bij de camper waren had iedereen deze leeg.

De klim naar de Delicate Arch was pittig maar wel te doen. Vlak voor de Arch was er nog een spannend stukje voor mij (met mijn hoogtevrees), namelijk een pad waar je met twee personen naast elkaar kunt lopen en dan kwam de afgrond (natuurlijk lang niet zo diep als de Grand Canyon, maar toch). Ik was best trots op mijzelf dat ik dat had gedaan. 

De terugweg ging een stuk sneller, toen waren we in een dik half uur weer terug.

Toen we allemaal bezweet en verhit weer in de RV zaten reden we dezelfde route weer terug naar het begin van het park en reden we richting Capitol Reef, waar we vannacht verblijven. 

Wederom een rit, waarin de omgeving steeds weer veranderd en je je ogen uit blijft kijken. Rond de middag moest er en natuurlijk weer gegeten worden en vonden we een plek bij San Rafeal Desert.

Dit is echt zo'n lege prairie vlakte zoals je in films ziet. Hier kookten we onze laatste hotdogworstjes om een broodje hotdog te eten. Ik geloof dat iedereen nu wel is uitgegeten op die broodjes hotdog.

Rond half drie komen we aan op onze camping, Fruita Campground in National Reef. Wederom een fantastische plek, bekend om de vele fruitbomen. Er staat een winkeltje op het terrein met verse 'fruitpies', jam e.d. In het winkeltje zelf lijkt het of je zo de jaren 50 instapt, heel idyllisch. Iris en ik kiezen een cherrypie en een applepie uit, daarnaast nemen we nog verse soep en kersenjam mee.

De 'pies' (taart) eten we met zijn allen met een colaatje en water. Ik had er graag een kop koffie bij gedronken, maar hier hebben we geen full hookup op de camping. De generator mag alleen 's ochtends van 8.00-10.00 en van 18.00-20.00 uur aan. Dus ik neem mijn bakje koffie maar bij het avondeten. Dat de generatoren niet de hele dag aan mogen heeft te maken met de rust in de omgeving, het staat namelijk midden in het National Park Capitol Reef en je zit midden in de 'wildlife'. De herten lopen bijvoorbeeld over de camping. Zo hangen er ook waarschuwingen dat er onlangs een 'mountain lion' (poema) gespot is op het park. Met instructies wat je moet doen als je er eentje tegenkomt. 

Vooralsnog zijn we er niet eentje tegen gekomen.

Het is hier enorm rustig en we genieten hier allemaal van. Koen heeft eerst wel wat last van ontwenningsverschijnselen en vraagt zich af wanneer we weer naar een 'echte' camping gaan met stroom en WIFI. 'Je had mij beloofd dat we gingen relaxen'. Hmmmm… zijn manier van relaxen betekend dus wat anders dan die van ons. Gelukkig lijkt hij wel te schakelen als er een potje UNO wordt gespeeld en zit hij zelfs even in een puzzelboekje/ woordzoeker te doen.

Ronds etenstijd komen we erachter dat onze koelkast behoorlijk leeg is geraakt. Gelukkig hebben we de soep uit het winkeltje en nog 1 stokbrood. Diego legt nog wat worstjes op de BBQ en als toetje hebben we watermeloen. 

Na het eten is er een ranger programma 'creatures of the night' en dit keer werd het wel leuk gebracht door de ranger en hebben we er allemaal nog wel wat van opgestoken. Nu is het hier 23.00 uur en muisstil en aardedonker. 

Morgen vertrekken we weer naar een nieuwe stop, namelijk Bryce Canyon.